Ziekte van Parkinson

Niet-medicamenteuze adviezen

Patiënten met de ziekte van Parkinson kunnen baat hebben bij onderstaande niet medicamenteuze therapie voor behoud van zelfstandigheid.

• Fysiotherapie;
• Ergotherapie;
• Logopedie;
• Psychosociale interventies;
• Gebruik van klinimetrie
   

Medicamenteuze adviezen

Ongecompliceerde fase van de ziekte van Parkinson

Er is geen duidelijke eerste keus geneesmiddel aan te wijzen bij de ongecompliceerde fase van de ziekte van Parkinson. De keus wordt gemaakt op basis van patiëntkarakteristieken zoals leeftijd en al dan niet aanwezige cognitieve co-morbiditeit.

Te overwegen zijn:  levodopa of dopamine-agonist eventueel aangevuld Amantadine, Selegiline, Rasagiline. Bij onbehandelbare tremor eventueel aanvullend Propranolol of Anticholinergica.
 

In de gecompliceerde fase van de ziekte van Parkinson

In de gecompliceerde fase van de ziekte van Parkinson worden dezelfde geneesmiddelen gebruikt, echter dan in combinatie en/of in hogere doseringen. Tevens kunnen COMT-remmers (Entacapone of Tolcapone), Apomorfine, Duodopa en deep brain stimulation overwogen worden.

Dementie klachten bij de ziekte van Parkinson

Stap 1   Rivastigmine pleisters
 

Psychoses bij de ziekte van Parkinson

Alleen bij ernstige klachten medicamenteus behandelen.

Stap 1   Rivastigmine pleisters en bij ernstige klachten tegelijk Clozapine starten
 

Depressie bij de ziekte van Parkinson
De keus voor een TCA of SSRI dient te geschieden op basis van bijwerkingenprofiel en patiëntkarakteristieken, omdat er geen aangetoond verschil in effectiviteit tussen beide geneesmiddel groepen bekend is. Er is recent een voordeel voor TCA’s geconstateerd (Rocha et al. 2013).  

Bij bijwerkingen of onvoldoende effect van een dopamineagonist kan een overnight switch plaatsvinden naar een andere dopamineagonist.

Bij het optreden van impulscontrolestoornis (medicatie-, koop-, gok- en seksverslaving) is dosisverlaging de eerste keuze.

Misselijkheid bij behandeling van de ziekte van Parkinson

Indien ten gevolge van dopamineagonisten perifere bijwerkingen optreden zoals misselijkheid, braken en deels ook orthostase, dienen deze enkel te worden bestreden met Domperidon (3 dd 10 mg). Gebruik van metoclopramide dient te worden vermeden i.v.m. passeren van de bloed hersenbarrière en interferentie met de behandeling.